ödünç aldığı kitabı geri vermeyen insan

(bkz: bakkala veresiye yapıp taşınan insan)

gerçekten okuduysa sorun yoktur. kalsın onda, oda başkasına versin.

sorumsuz insanlardır. bunlar kitabı almakla kalmaz kenarını, köşesini, kapağını falan da kıvırır öyle getirirler. ben ödünç aldığım kitaba birşey olmasın diye gözüm gibi bakarken bu cinslerin umrunda bile olmaz. azalarak yok olmaları dileklerimle.

benim babuş. sevgilimden aldığım kitabı vermedim, veremedim. zira kendisi benden ayrılmak istediğini söyledi o ara. gelse de versem :d yani kitabını babuş.

böyle insanlar yüzünden kitaplarını vermeye kıyamayan insanlar, recep ivedik tabiriyle: "cimri, şişman, bencil, pislik, paylaşımcılıksızlık, pislik!" diye hakaretlere maruz kalır :(

komşumuzun kızı bunlardan biri bir ara bize kahve içmeye geldiler annesiyle konu kitaplardan açıldı bende 2 tane kitap önerdim güzel dedim bakabilir miyiz dedi bende ne bilim sadece bakacak sandım getirdim giderken aldı götürdü bu kitabı 9 ay boyunca vermedi mesaj attım unutmuş gibi yaptım yok vermedi en son annem söyledi de verdi kimseye kitap vermemeye yemin ettim onlar benim bebeklerim. isteyen istediğini söylesin evet cimriyim kitap konusunda.

bu durumla çok karşılaştım kütüphanede çalıştığım için. hergün sapık gibi arar kitabı isterim gocunmam.

insanlar birbirlerinden neler alıp geri vermiyorlar hiç değilse kitap almış geri vermemiş dediğim insandır, gider yenisini alır koyarım kitaplığa çok dert değil. ancak benim için özel bir anlamı olan kitabı almış geri getirmemiş ise hayatını sikeceğim insandır çünkü verirken üstüne basa basa bu kitap önemli demişimdir, üzerine yatacağına getir o kitabı geri ben sana yeni baskısını alırım.

ingilizce öğretmenine verdim çok severdi önerdiğim kitapları. kitap isterdi benden. ulan vereli 6 ay oldu, ses seda yok. isteyemiyorum da, vazgeçtim bende istemekten. bir daha yok kimseye kitap. onlar manevi hazinem benim.

okuma kitaplarımı çok seviyorum. temiz kullanmayıp sayfasını, kapağını kırıştıracak birine kitaplarımdan vermem. aaa ne olacak demeyin benim gibi insanlar bu huyun ne demek olduğunu çok iyi bilirler. velhasıl lise 2'ye giderken bir tane arkadaşım benden ödünç kitap istedi. ben de daha önce ona şiddetle tavsiye etmiştim kitabı. o yıllarda beni çok etkileyen bir kitap olmuştu ve çok sevdiğim bir kişi tarafından önerildiği için kitap daha da değerliydi benim için. 5 yıl oldu hâlâ geri vermedi ve benim aklımdan çıkmıyor. kendi malını geri isteyemeyen bir malım aynı zamanda. ben o kitabı şimdi de alabilirim. ama ben o zamanki altı çizili satırlarıma denk gelmek istiyorum. inşallah aklına gelir de bana geri verirsin. tüm sözlük amin dersek gelir belki.

Onların ben amınakoyim. Özene bezene not aldığım şiir kitabını almıştı amca oğlu. Siktigimin salağı soba tutuşturmak için sayfalardan bir iki yırtmış. Bağırınca da ya fakfuk ne caz yaptın diyo. Senin cazını ayrı kanını ayrı sikiyim. Gece gece gerecek başlık uplamayın ulan

Aksine benim kitap verdiğim insanlar hemen geri getiriyorlar. Okumuyorlar mı acaba piçler vay amk şimdi dert oldu içime bu

çok fazla kitap okuma alışkanlığı olan bir adam değilim ama kitap okuyorsam o kitabı bi yerden satın alır ve tutarım kütüphanemde. eşim dostum okuyalım geri getirelim dediğinde direkt "abi ben size bunu ayrıca bi yerden alayım ama bendeki kitaba iş olmayın" diyorum.

Eskiden kitaplarıma kıyamaz, sayfalarına yazamaz, katlayamazdım. O zamanlar verirdim ödünç olarak. Geç getirirlerdi, kanser olurdum. Ama şimdi haşur huşur notlar alıp, altlarını çizdiğim için kimselere vermiyorum. Sanki ruhumu okuyacaklarmış gibi hissediyorum. Biraz pırayvısi.

En bi sevdiğim aylak adam romanım yaklaşık 2 yıldır en yakın arkadaşımda. ne kendi müsaitliğime göre isteyebiliyorum ne de tekrar alıp okuma hevesim var, eskisinde aklım. sonuçta o kadar etkileyici gelmiş altını çizmişim. muhtemelen beklemeye devam edeceğim hiçbir şey yapmadan.

Şerefsizdir, bi daha asla hiç bir konuda güvenmem.

kitap ve kitap okumak hakkında hiçbir bilgisi olmayan insandır. daha doğrusu, bu iki mevzuyu özümsemeyen. ayrıca; akla şu tiviti getirir. gorsel

bu yüzden kitaplarımı sadece geri vereceğine emin olduğum kişilere veririm. herkese de aynısını öneririm

Çocukken babam 100 temel eser seti almıştı bana. Arkadaşlarım da okumak istediklerini söyleyince artık defter tutmaya başlamıştım. O, şu kitabı aldı, şu zamana kadar sana süre felan diye. Keşke bu alışkanlığımı devam ettiriyor olsaydım. Onlarca kitabım şuan kimlerin elinde hiç bilmiyorum çok üzücü...

şerefsizdir, haindir! kitap önemli bir meseledir arkadaşlar, siz cidden şaka sanıyorsunuz ama değil işte. verin ulan, okuyun verin. p.s: ben artık kimseye ödünç vermiyorum, illa bir önerim ya da birinden talep varsa gidiyorum satın alıp hediye ediyorum. paralasın evinde.

kafasına fırıncı küreğiyle vurulmayı hak eden insandır. verin lan işte illa zorla isteyelim mi!?

Şu an için ben ta ki geri vereceğim güne kadar.

lise zamanımda çok kitabı böyle ziyan oldu. ulan okusalar vallahi vicdanım sızlamayacak ama bir hevesle alıp geri vermiyorlar.

Kipatım yok ama üzdü

Valla bu benim. Ayni seyi bana yapsalar ağızlarına sıcarim. Ablamdan az kitap aşırmadım. Arkadaşımdan min 5 kitap almışımdır böyle. Ablamla arkadaşım ne zaman kitaplığın önüne geçse kitapları geri almasınlar diye kendimi siper ediyorum amk

kahpedir. hani bir de kitabı deftere dönüştürüp getiren de var. artık ne mi yapıyoruz? kimseye kitap vermiyoruz.

Allah'ından bulsun onlar.

Bundan yaklaşık 1.5 yıl önce çok değer verdiğim bir şahsa çok sevdiğim bir kitabı vermiştim. Kitap da nasıl ince var ya... Okusan 1 günde rahat bitirirsin ama hadi biraz dinlenme ihtiyacı falanla 3 gün olsun. defalarca kez sorduğum "okudun mu?" Sorusuna karşılık hep olumsuz cevap aldım. Neymiş efendim zamanı yokmuş. Ve pek tabii bu soruyu sormayı bıraktım. Şahıs artık bana bir şey ifade etmiyor ama Kitap benim için önemli, almam lazım. "kitabı alabilir miyim?" Diye attığım mesaja "tabii tabii en kısa zamanda" şeklinde bir dönüt aldım. Ve bu mesajın üstünden 2 ay geçti. Bir insanın bu şekilde nasıl rahat ettiğini anlayamıyorum. Ben diken üstünde olurdum ve ertesi gün müsaitlik durumuna göre vermeye çalışırdım. Bu durum özelinde kendimce bir takım çıkarımlar yapıyorum. Hepsinin sonucu verilen değere çıkıyor. Bu şahsa verdiğim değerin azalması konusunda kendimi çok haklı buluyorum. Kaldı ki diğer yaşananlarla birlikte çok çok haklıyım. Bu olayla birlikte artık kimseye hiçbir kitabı vermemeye karar verdim. Çok değerli dediğim insan bile değerini kaybedebiliyor. Kitaplarım değer kaybına uğramaz! Kitabın içindeki yaşanmışlık olmasa gidip yenisini alırdım ama benim ihtiyacım olan şey spesifik olarak o kitap. Bir gün alacağım ve altını çizdiğim o satırları, geçen 1.5 yıl için tekrar tekrar okuyacağım. O günün hayalini kuruyor ve sizlere de "sakın ama sakın kitap ödünç vermeyin" tavsiyemle yazımı noktalıyorum.

nefret ediyorum ya nefret. kime verdiysem hep kitaplığımdan en sevdiğim kitaplar eksildi. 4 sene önce sapiens vermiştim mesela içimde kaldı o. neyse bir daha vermeyeceğim. değerini bilen insan yok.

Ödünç kitap verme olayını sevmediğimden gidip aynı kitaptan alıp veriyorum çünkü ödünç verirsem geri dönmeyeceğini biliyorum. Bu bana daha mantıklı geliyor.

Lisede edebiyat hocamız Hamlet'i okumamızı istemişti. Ben hemen aldım kitabı bir güzel okudum. Sınıfta maddi durumu pek de iyi olmayan bir arkadaş vardı, benden kitabı istedi. Normalde kimseye eşya veya para ödünç vermem ama dedim şimdi bu yüzden sınavda mağdur olmasın, verdim kitabı. Bir-iki hafta oldu, kitap gelmedi. Sordum, "ya az kaldı kanka" cevabı geldi kitap yerine. Birkaç gün sonra tekrar sordum, çünkü normal şartlar altında dediğim gibi kimseye eşyadır, paradır vermem. Alamayınca kötü olacağıma vermeyince kötü olayım, malım bende kalsın. Her neyse, çocuk yine aynı cevabı verdi. Sınava birkaç gün kala paşam getirdi kitabı. Kitap rulo yapılmış, ortasında katlama izi var, sayfalar buruşuk... Evladının cesedini görünce "look, how they massacred my boy" diyen Vito Corleone gibi hissettim. Kitabımı geri aldım ama kitaplığımda o haliyle fazla tutamadım. O günden sonra da kimseye kitap mitap vermedim, aklım kalıyor çünkü. Ya insan niye kitap kıvırır? Sayfasını kıvırsa neyse, komple kitabı kıvırıp rulo yapmış. Aklıma yalnızca bir tane açıklama geliyor, o da hayra alamet değil.

Deşmeyin yaramı ya... Birkaç yıl önce bir kız Nutuk'u gördü elimde "Bitirince verir misin ben de okumak istiyorum." dedi. Ben de "Kimseye kitap vermiyorum ya genelde alan geri vermiyor çünkü" dedim. "Ben veririm söz" dedi. İnandım verdim kitabı okuyunca. Sonu belli zaten bir daha o kitap bana gelmedi... Nutuk'um gitti işte :( O günden sonra sadece anneme, babama ve abime kitabımı veriyorum sadece. Onlardan da en geç iki hafta sonra net alırım. Bu insanlar napıyor kitapları yiyorlar mı ben anlamadım...

"Giden kitabın gelmemesi mi daha kötü yoksa içi dışına çıkmış halde gelmesi mi?" diye düşündüren başlık.

Bir de şey var; kitap kendisinde olduğu halde "Ben onu sana geri vermiştim ki" diyen tipler. Hayır yani, ödünç verdiğim kitapları ve kişileri tek tek not etmiyor olsam inanacağım.